Animacja poklatkowa
Animacja poklatkowa – (ang. stop motion) jest to rodzaj filmu którego bazą jest animacja
stworzona na podstawie klatek będących pojedynczymi zdjęciami. Na zdjęciach zapisane są kolejne fazy ruchu np. przedmiotu, postaci, obiektu. Animator do zrobienia każdej klatki przekształca, porusza nieznacznie obiekty – zmienia ich położenie względem nieruchomego tła lub innych animowanych obiektów. W efekcie końcowym klatki zostają „połączone” – wówczas animowane obiekty wyświetlane
w formie filmu sprawiają wrażenie ruchu.
Praca nad stworzeniem animacji poklatkowej:
1. Najpierw należy wymyślić scenariusz animacji. Dla ułatwienia pracy można wykonać szkice ukazujące najważniejsze kadry z filmu tzw. scenorys.
2. Następnie należy wykonać makietę do animacji. Makieta może być płaska lub przestrzenna. Płaską makietę wykonujemy na sztywnym podkładzie (np. brystolu, kartonie) i do niej przyklejamy wybrane elementy wycięte z papieru lub innego płaskiego materiału.
Natomiast makietę przestrzenną wykonujemy w specjalnie przygotowanym kartonie lub przestrzeni z trzema ścianami. Do wykonania makiet możemy używać różnych materiałów w zależności od pomysłu (np. kolorowy brystol, bibuły, tasiemki, farby, kredki, pisaki, ołówki, plastelina, drut, sznurek, materiały naturalne, artykuły spożywcze, pinezki, gwoździe,kolorowe folie, gotowe przedmioty).
3. W kolejnym etapie wykonujemy bohaterów animacji. Możemy zrobić postacie w następujący sposób:
a. ulepić z plasteliny – lepimy postać z plasteliny, która bardzo dobrze się formuje, łatwo porusza i zmienia kształty.
b. wyciąć z papieru – wycina się poszczególne części ciała postaci jako osobne elementy (osobno głowa, ręce, nogi, brzuch), następnie elementy łączy się w całą postać zszywając je ze sobą lub podklejając plasteliną. Dzięki temu nasza postać może zginać ręce i nogi oraz ruszać ciałem.
c. postać kukła lalka do animacji – kukłę wykonuje się z drutu, z którego formuje się szkielet postaci
(dzięki temu możemy zginać jej nogi, ręce itp.), druciany szkielet obkleja się gąbką, na tak przygotowaną postać nakłada się ubrania, strój.
d. postać gotowa np. z klocków lego, maskotka, lalka
e. postać rysunkowa – rysujemy postać na kartce, ruch postaci powstaje przez narysowanie setek kolejnych kadrów – ujęć przedstawiających poszczególne fazy ruchu. Jest to metoda najbardziej pracochłonna.
4. Po stworzeniu makiety i bohaterów należy wykonać zdjęcia do animacji, do czego niezbędne są statyw i aparat cyfrowy. Po zamontowaniu statywu (warto unieruchomić nóżki do podłoża np. taśmą malarską) należy ustawić tak aparat by w kadrze był widoczny tylko obraz makiety i postaci.
W kolejnym etapie przesuwając i odpowiednio poruszając postacie i przedmioty z makiety każdą taką fazę ruchu zapisujemy w formie zdjęcia – tzn. robimy zdjęcie każdorazowo po wykonaniu kolejnego, najlepiej niewielkiego ruchu elementami makiety.
Należy pamiętać by w trakcie robienia zdjęć nie poruszać statywem i nie zmienić miejsca jego położenia, gdyż spowoduje to „skakanie” obrazu.
Aby animacja trwała kilkanaście sekund należy wykonać minimum 250 – 300 zdjęć. Im więcej zdjęć ukazujących fazy ruchu tym dłużej będzie trwała animacja.
5. Zapisane zdjęcia przenosimy do komputera i importujemy do wybranego programu. Darmowy program Windows Movie Maker pozwoli łatwo połączyć zdjęcia w film animowany, w programie tym można także podłożyć dźwięk do animacji. Innym profesjonalnym, ale płatnym programem do tworzenia filmów i animacji jest Adobe After Effects.
Zaimportowane do programu zdjęcia układają się jedne po drugim. Możemy ponadto dodać napisy początkowe i końcowe oraz muzykę lub dźwięki. W końcowym etapie „zliczamy” film czyli zapisujemy go w odpowiednim formacie filmowym do wyboru z listy.
